Gisteravond keek ik een film en bij het zien van een bepaalde scène moest ik opeens denken aan het overgeven van je hart aan Jezus en hoe moeilijk dit soms kan zijn. Ik zal de scène even inleiden zonder het plot van de film te verraden…
De film gaat over een jonge man (Dantès) die net een grote promotie gaat maken. Maar na verraad door zijn beste vriend raakt hij alles kwijt; zijn carrière, zijn vriendin, zijn vader en ook zijn vrijheid. Hierop brengt hij jaren onschuldig in gevangenschap door. Wat hem in deze tijd overeind houd is zijn haat en de wil zich te wreken.
Pak de boosheid niet van me af
Als Dantès zich op een gegeven moment een nieuwe identiteit heeft aangemeten (als de graaf van Monte-Cristo), ontmoet hij zijn jeugdliefde. Zij herkent hem meteen en verteld dat ze altijd van hem is blijven houden. Op dat moment roept de graaf uit:
‘Nee! Pak de haat niet van me af. Het is alles wat ik nog heb!’
Loslaten is moeilijk. Wat kan het lijken dat wat je ervoor terug krijgt te kwetsbaar is. Ik kon de gedachte niet van me afzetten dat het met ons ook vaak zo is. Het is moeilijk loslaten wat je al zo lang hebt opgebouwd. Wat je al zo lang in leven heeft gehouden. Wat je heeft geholpen om overeind te blijven staan. Al die overlevingsmechanismen, strategieën, plannen, emoties, gedachten. En dan staat daar de Liefde aan de deur van je hart te kloppen. En om de deur open te kunnen doen moet je je handen vrijmaken. Moet je dingen loslaten. Wat kan dat moeilijk zijn. Wat kan het lijken dat je veel te verliezen hebt. Wat kan het lijken dat wat je ervoor terugkrijgt te kwetsbaar is.
Maar als je het totaal kunt overzien, zoals in een film, dan weet je dat het overgeven aan liefde zoveel meer waard is dan het overgeven aan haat. Dat het wel moeilijker is, dat het ook kwetsbaarder is, maar dat het werkelijk leven toeneemt. Het is niet het vasthouden aan wat je hebt en daardoor verarmen, maar juist het loslaten van wat je hebt en daardoor verrijkt worden.
Want de woede van een mens brengt niets voort dat in Gods ogen rechtvaardig is. Wees daarom zachtmoedig en leg alle verdorvenheid en elk denkbaar wangedrag af. En aanvaard zo de boodschap die in u is geplant en die u kan redden. (Jac.1:20-21)
En om af te sluiten met een prachtige quote van C.S.Lewis:
‘Om iets lief te hebben moet je kwetsbaar kunnen zijn. Heb alles lief en je hart zal worden uitgewrongen en mogelijk ook worden gebroken. Als je er zeker van wilt zijn je hart intact te houden moet je het aan niemand geven, zelfs niet aan een dier. Omwikkel het voorzichtig met hobby’s en kleine luxe’s; vermijd elke verstrikking. Sluit het veilig op in de kluis of kist van je egoïsme. Maar in die kist, veilig, donker, roerloos, luchtvrij, zal het veranderen. Het zal niet worden gebroken, maar onbreekbaar zijn, ondoordringbaar, onherstelbaar. Liefhebben is kwetsbaar zijn.’