Steun ons | Klik hier
Als je zelf geen weg meer ziet, als je het van wanhoop niet meer weet, is er – God-zij-dank – Iemand die wel een weg ziet. Dat betekend de tekst ‘המלך רואה את הדרך’. Je spreekt het uit als HaMelech ro-eh et HaDerech en betekent ‘De koning ziet de weg’. Een tekst die in mijn hart is gevallen tijdens een lesje Hebreeuws, waar deze zin langskwam, en mij regelmatig heeft bemoedigd. Het geeft mij iets om aan vast te klampen in het duister van de nacht, als ik geen hand meer voor ogen kan zien. Want er is iemand die een doel heeft, ook met mijn leven. Die overzicht heeft en weet waartoe het dient en waar het heen moet. Die een rode lijn ziet, die ik eens ook (weer) hoop te kunnen ontdekken.
Afgelopen weekend vond ik tijd en gelegenheid om dit op een kruis te zetten. Een stevig hardhouten kruis die in geen decennia zal vergaan. Onwankelbaar, als een rots. Het (lege) kruis is een vloek, die tot zegen is geworden (Gal.3:13). Een nieuw teken van overwinning, van leven, van verzoening. Het kruis is een kracht van God (1 Kor. 1:18). Het lege kruis betekent: ‘Het is volbracht’!
En de tekst erop herinnert mij eraan dat er een doel met mijn leven is. Dat het geen leeg en zinloos bestaan is, maar betekenis- en zinvol. Zelfs als ik dat zelf niet zo voel, ervaar of kan zien. Dat een persoonlijke God óók mijn individuele weg ziet. Dat hij zelf door het duister is gegaan, door de dood, om het te verwinnen. Ons – ook mij – vooruit. Een besef dat zowel mijn heden als mijn toekomst in Hem volkomen zeker is, ondanks de duisternis van het moment.
Vandaag is zo’n zwarte dag. En waar kan ik met mijn zorgen terecht? Naar wie kan ik anders gaan? Er is er maar één met woorden van eeuwig leven (Joh.6:68). Opzien naar het kruis is het enige wat mij rest.
Ik wilde dit kruis maken met de ‘gulden snede’ (verhouding van 1 tot 1/3), volgens de fibonacci-spiraal. En met een lengte van 66cm (aantal boeken in de Bijbel). Uiteindelijk blijkt de theorie niet helemaal stand te houden, en vond ik de verhoudingen toegepast op een kruis ook niet voldoende esthetisch worden. Hij is daarom 60cm, met een verhouding van 1/3 voor de plaatsing van de middenbalk. Maar de dwarsbalk is 36cm lang geworden voor een iets ‘langer’ dan ‘vierkant’ beeld. Dit mocht iemand naar verhoudingen op zoek zijn, zoals ik was. Maar in plaats van de kracht van het kruis in verhoudingen te zoeken is er iets veel belangrijkers, iets krachtigers. Daar gaat dit artikel over.
