Gastschrijver: ‘Anoniem’
Mannen en porno, dat er hier eerder een artikel over is geschreven verbaasd mij niets. Mannen hebben iets met porno, vrouwen niet.
Mooi hoor, dat er een artikel over geschreven is gericht op mannen en dan met als doel inzicht en inkeer te bewerkstelligen. Voor vrouwen is dat niet nodig, nee vrouwen hebben niets met porno. Bij de gedachte alleen al lopen de rillingen over mijn rug. Ik moet niet eens denken aan seks met een andere man..
.
Ik lees het artikel met veel belangstelling en bewonder de opbouw en de inhoud van de tekst. Dit zal vast veel mannen aanspreken, dat kan niet anders. Met name de man die een relatie met de Heer heeft en ernaar streeft zich meer en meer af te keren van zonden en te doen waar Hij blij van wordt.
Enigszins gerustgesteld kan ik concluderen dat mijn straatje op het gebied van porno “schoon” blijkt te zijn. Hoe kan het ook anders. Ik heb een relatie met Jezus, ik leef met Hem, leer elke dag weer nieuwe dingen, Hij maakt zichzelf aan mij kenbaar, allemaal kenmerken dat het tussen Hem en mij wel goed zit.
Toch blijft er iets bij me hangen, een gedachte dat ik toch nog eens goed moet kijken naar “ongezonde” banden in mijn eigen leven. Welke op-mijzelf-gerichte banden binden MIJ eigenlijk? Oké, open deur, ik rook elke dag sigaretten. Om de twee dagen heb ik een nieuw pakje nodig omdat ze op zijn. Ja, dan ben je verslaafd. Dit wist ik al maar in het kader van ongezonde banden is het misschien toch wel goed dit aan te pakken. Oja, daarnaast heb ik een haat-liefde verhouding met voedsel. Ik heb een voorliefde voor ongezond eten en geef daar aan toe maar ben bereid om daarvoor als compensatie voor alle calorieën een dag minder, of heel weinig te eten.
En misschien is er nog wel een klein dingetje maar dat durf ik niet te zeggen. Roken is wel slecht maar geen taboe. Voor vrouwen is (gezond) eten een bekend en geaccepteerd issue maar dat andere… nee daar heeft niemand het over op een verjaardag. Ik bevredig mijzelf..
.
Op mezelf gericht
Ik heb hier geen probleem mee, mijn man ook niet althans hij weet dat ik het doe.
Als jong meisje ontdekte ik “per ongeluk” dat ik mijzelf kon bevredigen. Dit gaf zo’n prettig gevoel dat ik dit vanaf die ontdekking bijna dagelijks ging doen. Ik vond het niet slecht maar had wel in de gaten dat het niet slim was om dit in de klas te vertellen dus hield ik het lekker voor mijzelf. Jaren gingen voorbij.
Ik kreeg een relatie en omdat seks voor het huwelijk een lastig probleem was bood zelfbevrediging een prima oplossing. Ook in ons huwelijk bleef het plaatsvinden en ik had er geen last van. TOT het lezen van dit artikel. Hoewel ik niet scoor op porno, scoor ik wel als het gaat om op-mijzelf-gerichte-seksualiteit.
Ik word warm en koud tegelijk als ik erachter kom dat mijn “straatje” toch niet zo schoon blijkt te zijn. Tegelijk vraag ik mij af hoe het komt dat God mij dat niet eerder duidelijk heeft gemaakt, dan zou ik het zeker hebben gelaten. Met dat ik dit schrijf realiseer ik mij dat ik andere dingen (roken, ongezond eten) ook niet laat terwijl ik al lang weet dat dat “je doel missen” is. En als ik eerlijk ben heb ik weleens in een preek gehoord dat zelfbevrediging zonde is..¹ Maar omdat de uitleg daarvan niet boeiend was voelde ik mij niet aangesproken. Ik denk toch niet aan een andere man?
De gevolgen van dit jarenlange patroon zie ik ineens scherp voor me. Ik zie dat ik mijzelf schaam voor mijn lichaam. Ik zie dat mijn ouders mij niet hebben kunnen leren wat onvoorwaardelijk “houden van” is. Ik zie dat ik bepaalde gevoelens en gedachten niet deel met mijn man en hem juist op die kwetsbare gebieden geestelijk op afstand houd.
Dit alles onder het motto dat een man niet de opvulling moet zijn van jouw gaten, je ontbrekende- en niet geheelde stukjes. Een man is een aanvulling en geen opvulling.
Het is God die de leegte opvult
.
Hoe vreemd eigenlijk dat ik deze wijsheid als het mijzelf betreft volledig aan de kant heb geschoven om mijn gaten vervolgens op te vullen met verslavingen, op mijzelf gerichte zonden. Ik denk verder na over mijn verslavingen en zie hoe geraffineerd het een na het ander in mijn leven is geslopen. Ik heb het niet eens herkend als zondig of verslavend. Maar dan bedenk ik mij dat als ik het niet realiseer, dat er met mij waarschijnlijk nog vele anderen zijn die dit ook hebben!
Wat erg! Wie strooit er zand in onze ogen en bind onze handen en voeten zodat we geen kant op kunnen? Dat kan alleen maar Satan zijn. Hoe kan het dat hij bij machte is om “binnen te komen” bij mensen die de Heer kennen, gezinnen die de Heer dienen? Hoe kan het dat wij ons niet hebben aangekleed met een complete wapenuitrusting?²
Ik heb alleen gelet op ‘duidelijke’ zonden; niet vloeken, stelen, vreemdgaan e.d. Maar ik heb niet nagedacht over mijn eigen kwetsbaarheden en ogenschijnlijk ‘grijze’ gebieden. Daar waar ik mogelijk wat meer bescherming nodig heb omdat het zwakke plekken zijn in mijn vesting. Daar waar ik kneuzingen en blauwe plekken heb opgelopen op mijn geestelijke lijf.
Daar zijn geen pleisters geplakt, is geen olie gegoten, dat zijn mijn niet geheelde stukken. En juist daar zijn we kwetsbaar. En de ellende is dat je familie, je vrienden of zelfs je man die niet geheelde stukken niet kent of niet mag zien.
Ik zie ook de impact van mijn zonden richting mijn man. Ik heb onze “geestelijke connectie” gesaboteerd. Mijn man kon mijn niet geheelde stukken niet eens verzorgen omdat ik hem simpelweg niet toeliet. Ik heb mijn man niet op alle terreinen toegelaten zorg voor mij te dragen zoals God hem daarvoor de opdracht heeft gegeven. Mijn man heeft tot op heden een stuk van zijn doel gemist door mijn zonden. Mijn zonden hebben een ander schade berokkend. Mijn zonden waren niet alleen een doel missen voor mijzelf maar ook een doel missen voor mijn partner. Wat een verdrietige gewaarwording!
.
Geen genoegen nemen
We kunnen dit nu van tafel vegen onder het mom van “we hebben allemaal wel wat en als de Heer terugkomt dan zal alles over zijn”. Maar nee, dat zou betekenen dat wij ons en onze omgeving onnodig ons leven lang kwellen door onze verslaving. Dat zou hetzelfde zijn als je leven lang in een vervallen schuurtje wonen en er pas na jaren achter komen dat het bijbehorende landhuis ook leeg stond, je had al jaren comfortabel kunnen wonen, gratis!
Zoals wij er ons best voor doen om met onze partner een fijne en liefdevolle relatie te hebben is het voor ons kinderen van God, bruid van Jezus toch een groot, dagelijks verlangen om meer en meer intimiteit met Hem te beleven?
Waarom genoegen nemen met minder als er meer is?!
Dat doen wij in ons huwelijk toch ook niet? En wij weten toch dat ons leven met God een huwelijk genoemd wordt?! Hoe kom je tot die intimiteit met je bruidegom: door zonden, doelmissers achter je te laten! Hoe klein, onbekend of onschuldig jouw banden ook lijken:
- Ze brengen schade toe aan je ziel.
- Camoufleren je ongeheelde plekken zodat de pijn onverminderd doorwoekerd en jij niet herstelt.
- Ze brengen een stuk verwijdering tussen jou en je partner waardoor jullie relatie noet optimaal kan zijn.
- De liefde en glorie van onze Heer kan zich niet ten volle aan jou openbaren omdat je op sommige terreinen in je leven een andere koning hebt.
.
Voetnoten
1) Is zelfbevrediging zonde? Zelfbevrediging wordt in de Bijbel niet letterlijk genoemd, maar de Bijbel is wel helder over liefde die op jezelf is gericht (jezelf bevredigen is zelf-liefde). De Bijbel predikt een liefde die juist niet self-centered is, maar vraagt om jezelf af te leggen en je te richten op de ander. Als we stellen dat een grijs gebied niet bestaat (iets is van God of het is het niet) dan zou ik willen stellen dat op jezelf gerichte liefde niet van God is. En daarmee zondig. Een veel gehoord tegenargument is dat als het niet letterlijk in de Bijbel staat het ook wel niet zo belangrijk zal zijn, of dat je daar zelf keuzes in mag maken. Dit is echter een gevaarlijk stelling. Er staat namelijk heel veel niet letterlijk in de Bijbel zoals moeilijke vragen betreffende abortus, euthanasie, etc.
Wat wel een goed argument is, is dat God je heeft gemaakt als seksueel wezen. Ook met je verlangens, gevoelens en je hormonale huishouding. Een goed artikel met een genuanceerde mening kun je hier vinden. Persoonlijk zie ik nog nuance tussen de situatie als vrijgezel en die tussen getrouwde parners. Toch denk ik dat je al met al mag zeggen; zelf liefde is niet de opofferende liefde die Jezus ons laat zien. Is niet de liefde die wij kunnen volgen en mee gevuld mogen zijn.
2) Ef.6:13 zegt: Grijp daarom naar de wapenrusting van God om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad en staande te blijven, strijdend tot het einde. En hoe moet dat dan? Dat lees je in de versen die volgen: Stel u op, de waarheid als een gordel om uw middel, de gerechtigheid als een pantser om uw borst, de ijver voor het evangelie van de vrede als schoeisel aan uw voeten. Draag steeds het schild van het geloof, waarmee u alle brandende pijlen van het kwaad kunt doven. Draag ook de helm van de redding en het zwaard van de Geest, dat wil zeggen, het woord van God. Bid en smeek in de Geest bij elke gelegenheid en op allerlei wijze. Houd daartoe nachtwaken, waarbij u met volharding God smeekt voor alle heiligen.