Ik met mijn dochter Efra op de foto. Efra is ons derde kind en tweede dochter. Ik dacht eigenlijk dat, als je een zoon en dochter hebt, je weet hoe elk soort er vanaf dan ongeveer uit ziet (jongens lijken op Naïn, meisjes lijken op Jishra). Natuurlijk slaat dat nergens op: Efra blijkt er totaal uniek uit te zien. Met een eigen uiterlijk, karakter, ontwikkeling, temperament. Wat wel hetzelfde is, is dat Efra wederom een mix is van de kenmerken van haar ouders.
Dit deed me denken aan het volgen van Jezus. Want hoe herken je nu eigenlijk een christen? Niet doordat ze allemaal hetzelfde zijn, hetzelfde denken, hetzelfde gebouw gebruiken.. Nee, juist door de unieke eigenschappen die ze van hun schepper hebben meegekregen en de vruchten die ze dragen.
Dit unieke heeft ieder mens van geboorte, maar een volgeling van Jezus wordt na zijn/haar doop (bekering) een nieuwe creatie doordat je sterft voor de zonde en geboren wordt in Christus (Rom.6).
Niet langer gebonden
De zonde kan geen beroep meer op je doen; je hebt een nieuwe Meester. Toch lijkt het alsof veel christenen nog twee meesters dienen. Alhoewel geen mens zonder zonde is, we hebben zo hard genade nodig, is het toch net alsof velen geen nieuwe creatie zijn geworden na de ‘bekering’. Hoe kan dat toch? Kan het zijn dat iemand wedergeboren is en toch een zondig leven blijft houden?
Ik werd laatst sterk bepaald bij het feit dat onze God vele namen heeft. En dit helpt om over het volgen van Jezus na te denken. Want als christen volg je Jezus (althans, dat is mijn definitie van een christen). Als we nu een andere naam van onze God gebruiken om te zeggen wie we volgen zouden we kunnen zeggen: ‘Ik volg de God van gerechtigheid’ of ‘ik volg de God van trouw’. Maar..
Hoe kun je nu de rechtvaardigheid volgen en zelf onrechtvaardig blijven? Hoe kun je trouw volgen en zelf ontrouw zijn?
De namen van onze God zullen via zijn volgelingen reflecteren. Zij zullen aanspreekbaar zijn op deze karaktertrekken van Hem. Het zal blijken dat we op onze Vader gaan lijken. Allemaal verschillend, maar toch duidelijk lijkend op zijn karakter. Dit zal radicale verandering geven en gedurende een leven lang steeds meer bijgeschaafd worden. Een volgeling van Jezus zal fouten maken en zonden blijven begaan, maar kan niet een onveranderd leven blijven leiden. Of in een zondige levensstijl blijven hangen.
Een volgeling van Jezus zal zichtbaar anders zijn in denken, spreken, doen en in de vruchten die in zijn/haar leven zichtbaar worden. Dit doet mij denken aan de gelijkenis van de zaaier (Markus 4). De zaden zijn het woord wat wordt geplant en wat op verschillende manieren aankomt. Je zou kunnen zeggen dat de opkomende planten allemaal ‘christenen’ zijn (of mensen die je in de kerk zou kunnen tegenkomen). Maar er is slechts een deel wat daadwerkelijk in vruchtbare grond valt en vrucht draagt.
‘Herboren christenen’1 zou geen kerkelijke stroming moeten zijn maar een staat van ‘zijn’. Rom 6:12-14 Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade.
We zijn geen aanschouwers meer van Gods grootheid maar mogen deelnemen aan zijn natuur door de Heilige Geest die in ons woont. En dit vraagt van ons een actief handelen.
Strijden als Jezus
Het is niet zo dat je als christen geen strijd meer zult hebben, niet tot zonde verleid zal worden. Nee, het is juist zo dat we zullen moeten strijden. Dat we los van onszelf, onze begeerten en gebrek aan zelfcontrole moeten komen. Als we die strijd aangaan zal duidelijk worden wat daarvan de vruchten zijn (Gal. 5: 22-23). En is dat ook niet het beeld wat Jezus ons voorhoudt? Is het niet Zijn voorbeeld dat we moeten volgen? Jezus laat ons juist zien hoe die strijd gevoerd moet worden. Dat is een andere voorstelling dan veel christenen hebben.
In Lukas 6:46-49 staat het volgende: Waarom roepen jullie “Heer, Heer” tegen mij, maar doen jullie niet wat ik zeg? Ik zal jullie vertellen op wie degene lijkt die bij me komt, naar mijn woorden luistert en ernaar handelt: hij lijkt op iemand die bij het bouwen van zijn huis een diep gat groef en het fundament op rotsgrond legde. Toen er een overstroming kwam, beukte het water tegen het huis, maar het stortte niet in omdat het degelijk gebouwd was. Wie wel naar mijn woorden luistert maar niet doet wat ik zeg, lijkt op iemand die een huis bouwde zonder fundament, zodat het meteen instortte toen het water ertegen beukte en er alleen een bouwval overbleef. ‘
Laten we niet alleen luisteren naar wat onze Heer zegt, maar er naar handelen. Wij zijn zonen en dochters van de Eeuwigheid. Waarom dan leven alsof we alle genot en plezier per direct moeten verkrijgen? Inderdaad; we leven maar 1 keer en zouden het max. uit het leven moeten halen. Maar op een andere manier als de wereld bedoeld. Wij verzamelen tenslotte geen schatten op aarde maar investeren in het Koninkrijk. En dat Koninkrijk is niet straks, maar is al hier en nu!
Mediteer eens op de namen van God en wat dit zegt over onze God en over wie jij bent. (zie o.a. hier)
Voetnoten:
1) De term ‘herboren christenen’ komt af van het amerikaans ‘newborn christians’. Eigenlijk een vreemde term want een volgeling van Jezus is al herboren, anders zou het geen volgeling zijn. Maar blijkbaar is het nodig gevonden om zich af te scheiden van ‘gewone’ christenen. Het verschil gaat precies over de thema’s die in dit artikel naar voren komen.