Ongeluk zit in een klein hoekje, geluk ook:
Uit een hoekje
Buiten zicht
Valt geluk
Heel gericht
Op momenten
Onbewaakt
Tot het plots
Je hart aanraakt
Wil het grijpen
Nu het kan
Glipt het weg
Zoals het kwam
Ik heb het hier niet over geluk in materialistische zin, een vervullen van je verlangens, en ook niet over het equivalent van toeval. Ik heb het over geluk als in tevredenheid. Het soort geluk dat je ontvangt in relatie tot anderen, een gevuld zijn, even heel zijn. Een beetje zoals ik hier al eens beschreef: De wereld voor mij. Zodra je het wil pakken (houden, controle uitoefenen) zal het verdwijnen. Ofwel: geniet van het moment zoals het komt zonder het te willen vasthouden. Tegelijkertijd mag een ‘negatievere’ uitleg er wat mij betreft ook zijn, omdat dat ook een menselijke ervaring is. We moeten (denk ik) oppassen om ons zaken onrealistisch mooi (en dus onbereikbaar) voor te stellen.
Geluk is tevreden zijn. Het streven naar geluk is per definitie niet tevreden zijn.
