Na een hernieuwde passie van mijn relatie met Jezus voelde ik een drang om hierover te gaan schrijven. Niet alleen omdat ik wil schrijven over de dingen waar mijn hart vol van is, maar vooral omdat ik voel dat veel mensen, met name jongeren, ontmoedigd raken binnen het huidige christelijke denken en (niet) doen. De kerk is in veel gevallen arrogant, zelfingenomen, intellectueel, irrelevant en zonder impact.
Zelf heb ik ervaren dat er een discrepantie (tegenstrijdigheid) is tussen mijn eigen leven en het leven waarover ik lees in de Bijbel en waartoe Jezus oproept. In de periode na mijn bekering was ik enthousiast, gepassioneerd, nam ik het Woord letterlijk en probeerde ik een radicaal leven te leiden. Over de jaren heen ben ik echter ontmoedigd geraakt. In de kerk leerde ik om niet alles zo letterlijk te nemen, om de dingen waartoe Jezus oproept uit te voeren ‘in mijn hart’ en om een leven te leiden van minimaal zondigen en maximale veiligheid. Uiteindelijk raakte ik teleurgesteld in mezelf, de kerk en eerlijk gezegd.. in God.
Als zelfstandig hulpverlener werk ik bij verschillende opdrachtgevers. Enkele maanden geleden stopte echter al het werk en zat ik vrij plotseling enkele maanden thuis. Alle zekerheden die je kent waren opeens niet zo zeker meer: Kunnen wij in ons huis blijven wonen? Wat als ik alles kwijt raak? Wat geloof ik nu eigenlijk precies over dat God voor mij zorgt? Mij leidt? Alles wat ik de afgelopen jaren als ‘waarheden’ ben gaan omarmen, maar nooit zelf echt op heb hoeven terugvallen, kwamen nu achter elkaar om aandacht schreeuwen. Bijvoorbeeld: Kan het dat ik geloof dat God voor mij zorgt, terwijl in Afrika de mensen bij bosjes doodgaan? Maar ook: Geloof ik echt in de hel? En: Is het nog steeds mogelijk een leven te leiden wat impact heeft, om betekenisvol te zijn en op Jezus te lijken?
Ik weet dat er mensen zijn die zeggen: ‘Mijn leven was een grote puinhoop. Ik dronk, feestte en sliep met iedereen… en toen kwam Jezus en het kwam helemaal goed met mijn leven.’ Gezegende mensen zijn dat. Maar ik, ik had het juist helemaal voor mekaar. Ik was cool. En toen ontmoette ik Jezus en Hij ontwrichtte mijn leven. Hij zette alles waar ik in geloofde, alles wat ik belangrijk vond en waar ik op hoopte, op z’n kop. Ik ben nog steeds aan het herstellen van mijn bekering. (Shane Claiborne)
Een westerse theologie
In deze periode werd ik er sterk bij bepaald dat ik een specifieke (westerse) theologie heb omarmd. Dat ik, als ik heel eerlijk ben, maar de helft van de Bijbel heb aangenomen. De makkelijke helft. De helft van Gods redding, een soort eenmalige bekering waarna je binnen bent, erbij hoort. Eventueel mag je wel iets doen, veranderen, maar doe Gods genade niet te kort! En alhoewel Gods genade en redding gratis is en je dus voor niets ontvangt, besef ik nu dat dat slechts het begin is. Het gedeelte dat een geloof zonder werken dood is, dat je geroepen wordt om een volgeling van Jezus te zijn, dat Jezus zegt dat je dat je leven moet verliezen om het te vinden, (…). Niet voor je redding, maar juist omdat je gered bent. Vanuit een liefde, een vanzelfsprekendheid, het volgen van de Leider.¹ Er is mij al verweten dat ik zou behoren tot de ‘van-Maria-naar-Martha-beweging’. Maar dit is waardoor ik een urgentie ben gaan ervaren: Gods Koninkrijk is hier en nu! Alles wat wij nu doen (of laten) heeft een eeuwigheidswaarde (Gods Koninkrijk is tenslotte eeuwig en zal straks ten volle bekend en gekend worden). En nadat ik de Bijbel met nieuwe ogen ben gaan lezen, de filters die ik had heb uitgezet, zie ik opeens een evangelie wat relevant, eigentijds, progressief, sociaal, liefdevol, krachtig maar vooral volledig ‘upside down’ is vanuit een werelds perspectief. Het kost je alles, maar er is meer in het leven dan ooit verwacht (en wat een rijkdom te ontvangen!)².
Geloven in het bovennatuurlijke is niet alleen maar geloven dat je na een succesvol, maatschappelijk redelijk geslaagd en redelijk deugdelijk leven zult bestaan in een zo goed mogelijke vervanging voor deze wereld, of dat je na een verhongerd en mislukt leven de compensatie zult krijgen van al het goede dat je hebt moeten missen. Het is geloven dat het bovennatuurlijke de hoogste realiteit is, hier en nu. (T.S. Eliot)
Hoe nu verder
Vanuit deze nieuwe visie heb ik de passie met een aantal vrienden en geestverwanten ontwikkeld om dit praktisch uit te werken en aan de slag te gaan. We hebben een nieuw hart en nieuwe liefde gekregen voor de kerk. Niet als gebouw of verzameling activiteiten maar de kerk als verzameling volgelingen van Jezus. Als wij, Zijn kerk, Hem gaan volgen kan de kerk inspirerend zijn, gepassioneerd, met compassie kijkend naar minderbedeelden³, betekenis verlenend aan een gevallen wereld. In kort: Tot ons doel komen. Wat er dan niet allemaal kan gebeuren! Naast deze persoonlijke toepassing ervaren wij een tekort aan goede leiders en inspirerende voorbeelden. Wij willen door middel van deze website uiting geven aan onze ervaringen, gedachten en gevoelens, om hiermee te inspireren tot een leven dat zinvol is, impact heeft, betekenis heeft en geeft, een leven dat lijkt op dat van Jezus. Ja, een leven dat leven geeft en tot leven leidt.
(…) Ik had geen idee waar ik moest beginnen. Er waren genoeg mensen die over het evangelie vertelden en die er boeken over schreven, maar voorzover ik kon zien was het uitleven van het evangelie recentelijk door niemand geprobeerd. (Shane Claiborne)
For I Have Seen is een verzameling van gewone mensen die met vallen en opstaan proberen Jezus te volgen en hierbij hun hoofd boven het maaiveld durven uit te steken. Niet voor eigen eer, maar om te vertellen van de goede boodschap dat Jezus leeft en regeert. In het hier en nu.
De naam ‘For I Have Seen’ heeft iets profetisch. Dat is onze wens: Een profetisch geluid in deze tijd. Dat wil zeggen dat we Gods Woord willen laten horen in deze tijd, over onze bestemming en over onze toekomst.
For I Have Seen
Jacob zegt in Gen. 32:30 ‘For I have seen God face to face, and my life is preserved’. Wij mogen God ontmoeten en toch in leven blijven.
In Johannes 1:14 staat: ‘Ja, het woord is vlees geworden! Hij is onder ons zijn tent komen opslaan en we hebben zijn heerlijkheid gezien, de heerlijkheid die Hij als eniggeboren Zoon aan de Vader ontleende, vervuld als Hij was van genade en waarheid.’ God die onder ons is komen wonen en die zijn Heerlijkheid zichtbaar maakt.
Jezus zegt tegen ons ‘Ik verzeker jullie, alles wat je voor één van deze minste broeders van Mij hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan’ (Matt. 25:40). Op die manier kunnen wij God ook ontmoeten in de mensen om ons heen. Laten wij Hem dan ontmoeten door deze levenswijze uit te werken zodat wij kunnen zeggen ‘For I Have Seen’!4
God laat in bijvoorbeeld Ex.3:7 weten dat hij ons ook ziet in ons lijden: ‘For I Have Seen.. (…)’ en dat Hij er voor ons wil zijn.. In Job 31:4 staat: ‘Hij kent mijn wegen en is vertrouw met al mijn stappen’. For I Have Seen gaat dus over de twee kanten: Wij mogen God zien en God ziet ons.
Songtekst
Een deel van een songtekst die ik hierover schreef (en wat hopelijk nog eens een liedje wordt): Oh how You changed everything / Starting with my heart / My mind remembering You / Your spirit grows inside of me Now I feel so alive / So alive, for I know / I Know, for I have seen / Now I see what there’s always been / And for what I do not see, yeah I believe
In de vurige wens met mijn leven hiervan een getuigenis te zijn.
Voetnoten
- Follow the leader is een spel wat kinderen spelen. Er is 1 kind de ‘leider’, de andere kinderen volgen de leider door deze precies na te doen. Hoe gekker de leider doet, hoe leuker het is. Dit is waarin Francis Chan een mooie vergelijking maakt met betrekking tot het (niet) volgen van Jezus.
- Als mede-erfgenamen van alles wat van onze Vader is (Rom. 8:17), maakt het eerlijk gezegd ook niet meer zo heel veel uit wat je nu wel of niet hebt (Rom. 8:32).
- En die zijn er veel! Zeker als je bedenkt dat wij tot de rijkste landen ter wereld behoren! 80% van de gehele wereld bevolking kijkt naar ons als de ‘rijken’. Ook als we dat zelf anders ervaren. En.. wat zij Jezus ook alweer over de rijken..?
- Zoals ik ergens las: Twee mannen spreken elkaar over de armoede in de wereld, waarop de een zegt: ‘Ik vind het toch zo moeilijk te verteren dat er zoveel armoede is in de wereld, ik ben boos op God’. De ander: ‘Dan zeg je dat toch tegen Hem, misschien kan Hij er iets aan doen. De eerste man weer: ‘Ja daar heb ik wel aan gedacht, ik ben alleen bang dat God hetzelfde tegen mij zegt’