Steun ons | Klik hier
Hoe en waar te beginnen? Ik was eigenlijk helemaal niet van plan te gaan bloggen over Corona. Of beter; over de vrijheidsbeperkende (overheids)maatregelen. Toch voel ik mij op dit moment genoodzaakt omdat het nu niet alleen mij, maar ook de veiligheid en gezondheid van mijn gezin raakt.
Lees hier alle delen: Kindertesten en sociale uitsluiting
Natuurlijk; al veel eerder hadden de maatregelen een grote sociale-, emotionele-, psychische- en economische impact. Velen zullen het voelen in de portemonnaie, bij de afwezigheid bij een sterfbed of begrafenis. Of kleiner, maar ook belangrijk; de gemiste kinderfeestjes, een sociaal beperkte kraamtijd, een aanraking.
Toch deden de tijdelijkheid van de maatregelen en de in het vooruitzicht gestelde terugkeer van verworven vrijheden mij besluiten het bloggen te laten. De meer extreme visies; zowel van voorstanders van maatregelen als de tegenstanders, deden mij besluiten niet al te uitgesproken te zijn. Niet in de laatste plaats omdat ik meen dat er nuance nodig is vanwege een groot en divers krachtenveld en er ook tegengestelde professionele meningen bestaan welke de zaak vanuit verschillende hoek belichten. Er is naast Corona namelijk ook grote psychische nood, er zijn enorme wachtlijsten in de GGZ en de jeugdhulp zit volledig op slot. Het huiselijk geweld neemt toe. Maar er zijn ook filosofische, theologische en ethische bezwaren tegen een medicalisering van de maatschappelijke tendensen, tegen een maakbaarheidsfilosofie en angstcultuur op basis van lichamelijke gezondheid.
Eerder hebben wij onze bezwaren dan ook in minnelijkheid proberen aan te geven. Bijvoorbeeld door deze – van andere geleende en door ons aangevulde – brief naar school te sturen. Hierop hebben wij een prettige reactie gekregen dat onze mening hier en daar weliswaar verschilt, maar we gelijk denken over de zorg aan kinderen waar het ook de sociaal-emotionele kant betreft.
Maar nu staan we voor het in de brief aangekondigde en onvermijdelijke dilemma: een positief getest kind in de klas. En daarmee opgelegde quarantaine, het verzoek te gaan testen óf het kind 5 dagen langer thuis te houden zonder lessen (maar met huiswerk en dagplanning). Inclusief de bijbehorende sociale isolatie en uitsluiting: niet meer in de klas/school mogen, niet met kinderen afspreken, niet de straat op, afspraken afzeggen voor muziekles, tandarts, ziekenhuis.
En het perspectief? Dat dit nog een paar keer kan voorvallen dit jaar en er bij wederom positieve testen van klasgenoten het jaar thuis uitgezeten kan worden. Daarnaast heeft de basisschool besloten de school te gebruiken als testlocatie voor de GGD, ‘voor de hele klas’. Maar er is ‘keuzevrijheid’ tot testen.
Na onze inhoudelijke (ethische) bezwaren gehoord te hebben volgt het antwoord: ‘we hanteren de richtlijnen van hogerhand en maken weloverwogen keuzes in het gezamenlijk belang. We kunnen niet iedereen 100% tevreden houden.’ En hier ontvouwt zich dan ook de werkelijke aanleiding van dit blog. Het is geen pappen en nathouden wat wij verzoeken; wij hebben daadwerkelijke bezwaren en zwaarwegende argumenten!
Het schijven over nut en noodzaak van PCR-testen, de realiteit van Corona maar ook de broodnodige nuancering hierover, laat ik voor wat het is. Daar hebben anderen veelvuldig (en veel beter dan ik zou kunnen) over geschreven en gesproken. Denk aan de soms filosofische afleveringen van De nieuwe wereld, de inzichten van het artsencollectief of juridische blik vanuit Stichting Corona Onderzoek. Er zijn ook (kranten)artikelen geschreven door diverse wetenschappers met een kritische blik. Bijvoorbeeld deze met betrekking tot vaccinatie.
Nu, voordat ik verder ga (in deel II), een disclaimer. Want mensen stoppen je graag en snel in een hokje; ik doe het zelf ook. Want er zijn ‘natuurlijk’ wappies en schapen, maar wat we met dit soort blaming, shaming and naming vooral bereiken is grotere afstand creëren tussen diverse mensen, meningen en standpunten. En ik ben niet op zoek naar polarisatie. Ik zoek liever verbinding zodat we gezamenlijk kunnen staan voor wat werkelijk belangrijk is.
Disclaimer: Corona bestaat en kan gevaarlijk zijn. Vaccineren kan (heel) nuttig zijn. Medisch testen is soms nodig.
Volgend blog lezen uit deze serie >
){kind=link}
In aanvulling op de eerdere (bovenstaande) brief, vandaag onderstaande aan onze basisschool gestuurd:
In april van dit jaar hebben we een brief naar jullie gestuurd om onze zorgen kenbaar te maken over de beleidsmaatregelen die worden toegepast op kinderen en basisscholen, waarbij er een zorgelijke eendimensionale benadering wordt gehanteerd.* Een benadering waarbij de gezondheid van volwassenen centraal staat, en de negatieve impact hiervan op kinderen wordt genegeerd. En nog los van de wijze waarop je verschillend kunt aankijken tegen de genomen maatregelen voor volwassenen, we hebben al eens uitgesproken dat we hier verschillend in staan, willen wij nogmaals opkomen voor de gezondheid van de kinderen in brede zin.
Alhoewel kinderen geen enkel risico lopen bij Corona, zijn er grote risico’s als het gaat over de gecreëerde angstcultuur. Waarbij testen een grote rol speelt. Kinderen worden namelijk bang gemaakt voor anderen, de maatschappelijke tweedeling loopt zelfs daarin door. Dit mag en kan niet onderschat worden. Ook het dragen van mondkapjes is niet onschadelijk. Niet alleen vanwege de sociale impact, maar juist ook vanwege de gevolgen voor het immuunsysteem.** Wij willen hier dan ook op geen enkele wijze aan meewerken. Sterker nog; wij hopen dat wij hierin bij jullie medestanders vinden die opkomen voor de rechten en brede gezondheid van de kinderen. Onze kinderen zullen dan ook geen mondkapjes dragen.
Wat betreft zelftesten hoef ik niet veel meer toe te voegen aan onze vorige brief en bovenstaande opmerkingen, meen ik. Het beleid is volslagen ridicuul en zinloos. Kinderen besmetten ouderen nauwelijks en zijn niet het probleem. Zelfs nieuwssites als NOS en NU.nl melden dit.*** Wij zullen dus ook niet meewerken aan een cultuur van het testen van kinderen. Wij hopen dat jullie hier als schoolbestuur ook een statement in zullen maken.
Alhoewel wij het begrijpelijk vinden dat het opvolgen van overheidsbeleid wordt afgewogen, vinden wij het moeilijker te begrijpen dat er geen bredere visie op kinderen naar voren wordt gebracht. Juíst vanuit de basisscholen! Waar blijft de tegenstem van de professionals in het veld, waar blijven de onderwijsspecialisten en orthopedagogen die opkomen voor de belangen van de kinderen? Er zijn meer oplossingen, die een goede wetenschappelijke basis kennen. Denk bijvoorbeeld aan goede ventilatie van de klaslokalen en het plaatsen van CO2 meters. Is dit overwogen in plaats van mondkapjes? De positieve impact kan enorm zijn, juist ook voor de docenten in de lokalen.
Afsluitend is onze hartenkreet: komen jullie ook op voor onze kinderen? Tegen de leerachterstanden die weer zullen ontstaan door dit beleid? De sociale impact en negatieve psychische gevolgen van thuiswerken? Gezondheidsrisico’s van het dragen van mondkapjes? De impact van het testbeleid? Wij hopen elkaar hierin te kunnen vinden.
* https://www.zinvolzin.nl/kindertesten-en-sociale-uitsluiting-1-2/
** Zie bijvoorbeeld deze aflevering met immunoloog dr.ig. Carla Peeters: https://www.youtube.com/watch?v=21RTxLvWJ9Q
*** https://nos.nl/artikel/2405990-veel-besmette-kinderen-maar-zij-zijn-het-probleem-niet