Innerlijk ontbloot
Naakte waarheid
In barensnood
Zoekt zijn uitweg
Maakt zich groot
Wil zichtbaar zijn
En al haar kroost
In mij misplaatst
Als valse noot
Leven zichtbaar
Maar ik dood
Stop het weg
Tot het dooft
Smeulende resten
God zij geloofd
Nawoord
Ik heb altijd de hoop dat er met introspectie en fantasie tot de kern van een gedichtje doorgedrongen kan worden. Maar ik kreeg er vragen over en mogelijk is het daarom té abstract. Om een inzicht te gunnen in hoe het (ook) kan worden geïnterpreteerd, volgt dit nawoord: Het gedichtje is ontstaan uit een combinatie tussen de blogserie ‘Te kiezen hebben’ (met name ‘sterven aan jezelf‘) en de blog ‘Ik ben God niet’. Waar het gedichtje over spreekt is dan ook dat God wil binnenkomen met zijn Waarheid; die waarheid wil groot worden en leven geven waar jij aan jezelf sterft en (daardoor) in leven kunt opstaan. Maar dat doet de mens niet graag. Het stribbelt tegen, het wil de Waarheid klein houden door het te onderdrukken; dan kost het je minder. Het is de oerzonde. De laatste regel is dubbelzinnig; ‘God zij geloofd’ is een prijzing, een aanmoediging om God groot te laten worden. Maar het heeft ook de betekenis van ‘heb geloof in God’ of ‘vertrouw op God’. Maar in de perceptie van de zondaar die voor zichzelf wil leven is het: ik heb het weten te onderdrukken ‘godzijdank’.