Steun ons | Klik hier
Gekwetst, veracht, vernederd, ongezien en ongehoord.
Maar dat was gisteren.
Laten we het gezellig houden.
Steun ons | Klik hier
Gekwetst, veracht, vernederd, ongezien en ongehoord.
Maar dat was gisteren.
Laten we het gezellig houden.
Iedere dag is weer een nieuwe kans, een mogelijkheid voor een nieuwe start, voor verbinding en er mogen zijn. Door te blijven hangen in gisteren ontneem je jezelf die gelegenheid.
Hangt dat niet erg van de context af Anneminke? Is het bijvoorbeeld Jezus die het zegt tegen zijn discipelen: ‘Dit is mijn lichaam dat voor jullie wordt gebroken. Eet hiervan en denk aan Mij’? Is het een gezonde, blanke, weldenkende, bevoorrechte rechtse populist over vluchtelingen, terwijl wij toch niet zo heel lang geleden zelf oorlogsgeweld hebben gekend. En zijn bevrijd door ‘overzeese anderen’. Nu wij toekijken op het wereldtoneel, mogen we dan vooral aan onszelf denken of moeten we toch ook herinneren? Gaat het over sacramenten en symbolen (https://forihaveseen.nl/2016/01/21/symbolen-beelden-en-rituelen/)? Is het Schroeflik (brieven uit de hel, C.S. Lewis) die dit de ‘patiënt’ in het oor fluistert? Gaat het om sociaal wenselijke oppervlakkigheid van een facebook-generatie met enkel positieve en esthetisch verantwoorde updates? Of gaat het, waar jij op doelt, om een persoonlijke geschiedenis en psychologische effectiviteit? Ook daar heb ik overigens vraagtekens bij. Ik geloof zelf veel meer dat we onze geschiedenis een plaats moeten geven in het heden, moeten herdenken, maar ook verder moeten kijken – juist vanuit dat historisch perspectief. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat er niet gerelativeerd zou kunnen of moeten worden. Maar, naar mijn idee, zijn daar moeilijk generalistische uitspraken over te doen. Bedankt voor je reactie overigens, daardoor kon ik (een deel van) de veelheid aan perspectieven toch nog een beetje toelichten. 😉