Leven in tijd
Nu te leven, in het moment, wetend dat de op zichzelf staande momenten niet op zichzelf staan, relativeert en verdiept tegelijkertijd.
Nu te leven, in het moment, wetend dat de op zichzelf staande momenten niet op zichzelf staan, relativeert en verdiept tegelijkertijd.
Ik hoorde van een collega die het emotioneel zwaar heeft. Het verdriet overvalt haar soms en raakt dan geëmotioneerd tijdens… Lees verder »Verdriet, mens-zijn en efficiëntie
Wat men noemt verdriet, noem ik kapot met rafelige randen. Iets dat gaat door merg en been. Je zou het… Lees verder »Wat men noemt verdriet
Enkele woorden over hoe er door generaties heen thema’s kunnen spelen en over het verlangen dat te doorbreken.
Gebed: ‘Heer vul mij’, dat zijn de woorden die ik vinden kan. Mijn hart roept uit tot U.
Waar haal ik troost uit als de dood zich aan me opdringt? Wat is, als het erop aan komt mijn troost in leven en dood? Zonder de theoretische antwoorden te vinden en alles te willen begrijpen. Wat komt bij me op, wat leeft er echt diep van binnen in mijn hart wat overeind staat no matter what?