Een reactie die ik onlangs per mail kreeg toegestuurd door Rob de Jong, wil ik jullie niet onthouden. Een ontleding van U was al daar. Vanwege de ontleding roept het echter bij mij ook weer een reactie op. Lees hier alles: Een kleine polemiek.
Ha Erwin,
Heb je blog – U was al daar – vele malen gelezen. Ik vind de opzet mooi en de inhoud had direct mijn aandacht. Dit komt zeker door de naam Abram! Hij is mijn lievelingsfiguur uit de bijbel.
een paar gedachten die bij me opklommen. De Here belooft hem een lijfelijke zoon en leid hem naar buiten met de vraag de sterren te tellen (lopen onder de sterren die Abram eens zag). Dat waren niet zo’n stelletje lichtpuntjes die wij tegenwoordig zien, jouw achtergrondfoto doet dat heel mooi. Super!
Op welk pad is duizend jaar als een dag? Dat is het pad van Gods beloften die in Jezus ‘Ja’ en Ámen’ zijn! En velen hebben dat pad bewandeld.
“Zachtjes klinkt Sarahs lach’. Weet je dat Abram hiervoor ook gelachen had? Lees maar!
‘Voorjaarsbelofte in ons gevat’. Dit heb ik lang niet begrepen. Het voorjaar is nieuw leven. De woorden Gods zijn LEVEN en dus levendmakend, levengevend, zoals in de geboorte van Izak.
‘In ons gevat’ dat geldt voor degenen die net als Abram dit godswoord gelovig aannemen.
‘Het oude gaat een nieuwe dag’ culminerend in die ene nieuwe en grote dag waarop alle dingen nieuw-gemaakt zullen worden.
‘U was al daar voor ik het betrad’ “De Here is aldaar” (Jehova-Shammah). Een van de namen waarmee God zich verder openbaart aan Israel. De Here Jezus heeft ook dit pad des geloofs bewandeld. Wij hoeven en willen Hem slechts navolgen.
Beste Erwin, ik beloof je dat je niet na elke blog zo’n uitgebreid antwoord zal krijgen.
Hartelijke groet, Rob
