Vanwege een poging tot zelfdoding in mijn omgeving, heb ik geprobeerd hier wat woorden aan te geven. Ik heb voor onderstaand gedichtje een tekening gemaakt uit één lijn, onderbroken door wat is uitgewist.
Was ik maar nooit geweest
Zoals een tekening
Waar ik mij uit kon wissen
Vrij en ongeschonden
Niet meer bestaan
Want als ze wisten
Dingen die ik deed
Niemand die me miste
Lieve zachte rust
Die alles goed zou maken
Vrij van schaamte
Liefde die bedrukt
Omdat ik heb verraden
Wie ik ben geweest
Leven kan weer bloeien
Doodse stilte
Een gat in werkelijkheid
Want lijnen die jou vormden
En potlood en papier
Alles was verbonden
Een kus, een lach, een kind
Verleden, heden en nog meer
Van wat je dacht te gummen
Rechte lijn tot kromming
Blijft hart en ziel, herinnering
Uitgewist
Maar slechts jij
Een verdwijning meer
We zien een negatief
En jij die wordt gemist