Sinds ik als ambtenaar werkzaam ben, weet ik wat hard werken is.
De stereotype grapjes worden natuurlijk wel elke verjaardag gemaakt, er is tenslotte een fijne karikatuur te maken van ‘de’ ambtenaar. En ik doe graag mee: ‘Werkzaam? Aanwezig bedoel je’. Maar in het eggie is het vroeg beginnen, laat thuis, weinig pauze. Toch krijg ik maar weinig gedaan (ha! Dus toch!).
Het werken als ambtenaar is namelijk weinig effectief. Ik moet zo hard werken om überhaupt iets voor elkaar te krijgen. Meer doen voor minder resultaat. Daar waar een werknemer het water doorklieft met schoolslag, worstelt de ambtenaar zich met borstcrawl door een stroperige substantie om twee keer zo laat aan te komen. Ik zweet, maak me kwaad, laat de spierballen rollen en grom, maar op het einde van de dag is het resultaat betreurenswaardig. Lieve burger, aan de inzet van de individuele ambtenaar ligt het (meestal) niet, al blijft er een kleine groep ambtenaren over waar de karikatuur werkelijkheid blijkt te zijn. Al dienen deze er maar voor de lachers op de hand te houden tijdens een feestje.