Christenen zeggen God te kennen. Denken ze nu dat ze betere mensen zijn? De enigen die ‘goed’ en ‘kwaad’ kennen?
Integrale tekst uit de video: Christenen zeggen God te kennen. Denken ze nu dat ze betere mensen zijn? De enigen die ‘goed’ en ‘kwaad’ kennen? Het antwoord is een luid en duidelijk ‘NEE’. Als God bestaat – en daarmee objectief goed en kwaad – is dat kenbaar voor alle mensen, culturen, tijden en geloofsovertuigingen. Christenen, moslims, atheïsten.
Wat je van christenen zou kunnen zeggen is dat ze besef hebben gekregen van hun onvermogen om aan die hoge standaard te voldoen. Besef van hun zonden. Zodat ze weten dat ze uit zichzelf niet werkelijk goed kunnen zijn.
Ze beseffen dat – om met God in het reine te komen – ze zelf niet toereikend zijn. Ze hulp nodig hebben. Er een redder nodig is. En die redder kennen zij: het is Jezus!
De kerk is dan ook niet een plek van heiligen in de zin van ‘mensen zonder fout’. Nee, het is de samenkomst van mensen die gebroken zijn, beschadigd. De kerk is daarom meer te vergelijken met een geestelijk ziekenhuis, waar mensen komen voor hulp en genezing.
Toch noemt God iedereen die met Hem in het reine komt ‘heilig’. Heilig betekent hier dan ook niet ‘foutloos’ maar ‘apart gezet’. Als heilige ben je niet zonder fouten, maar ben je apart gezet om te leven met Hem.
Maar je kunt niet in je vieze kloffie de Hoogste Koning bezoeken. En dat is precies waar Jezus een brug slaat tussen ons en God. In Hem en door hem heen worden wij schoongewassen van onze zonden. En wie als leerling gaat wandelen met de Meester, zal niet onveranderd blijven.
Christenen denken dan ook niet dat ze betere mensen zijn, maar weten beter dan wie ook dat ze het zelf niet kunnen.